منِ آبی

اول از همه ممنون از خفگی بابت دعوت من به این چالش

بیست سال آینده من چهل ساله میشم و این یعنی دخترک و پسرکم حدودا ده سال دارن و من به شدت درگیر تربیتشونم اینکه احساس کمبود نکنن دلشون به من و مستر کلِوِر قرصه بهترین رفقاشونیم میتونیم به خوبی درکشون کنیم پشتشون بهمون گرمه 

با وجود شرایط فعلی کشور نمیتونم مطمئن بگم به یکی از خواسته هام که اقامت هلنده رسیدم یا نه ولی میدونم کم پیش میاد تحت تاثیر جو کشور قرار بگیرم و مطمئنم در هر صورت توی خونه ی آبی چه ایران چه هلند با آرامش داریم زندگی میکنیم 

یه کنجی از خونه آبی به گل و گیاه اختصاص داده شده و از من بعید نیست حتی درختچه هم قرار داده باشم

جدا از شغلی که تو حیطه علوم پایه دارم مطمئنا برنامه نویسی هم میکنم و میدونم توی هردو حرفی برای گفتن دارم

حدود ده تا مقاله تو حیطه خودم نوشتم و اون روزا دارم به خودم قول میدم بیشتر وقت بگذارم و بیشتر مقاله بنویسم

میدونم بعضی وقتا دلی با مستر کلِوِر میشینیم اون ویالون میزنه منم سنتور میزنم و احتمالا دخترک و پسرک هم باهامون هم خونی میکنن (نمیدونم اونام مثل ما به سازی علاقه مند خواهند بود یا نه )

مطمئنا دخترک و پسرک ساعت ها با مستر کلِوِر مشغول PS اند و میدونم نمیتونم خیلی غر بزنم بفرستمشون سر درس و کتاباشون

منِ آبی اون روزا بیشتر از همیشه حواسش به خواهراش و رفقاش هست نمیدونم هرکدومشون به کجای مسیر زندگیشون میرسن ولی میدونم همچنان تایم هایی هست ی میشینیم حرف میزنیم میگیم میخندیم و اون روزا مسلما خواهر کوچیکه هم به جمعمون اضافه شده و باز هم گیر میده من باید وسط شما دوتا بنشینم 

اون روزا "محیط" دیگه ایران نیست سخت تر میشه دیدش ولی همچنان رفاقتمون ادامه داره هربار که بیاد ایران با "مساحت" سه تایی جمع میشیم از اتفاقات میگیم و مثل همیشه من بیشتر شنونده ام تا گوینده 

اون روزا "مساحت" هم ازدواج کرده و احتمالا یه دخترک هم سن دخترک من داره که همبازی همدیگه ان رفاقتشون مثل رفاقت ماست همینقدر پایدار

پ.ن د فرست: نمیدونم اونموقع تکنولوژی در چه حد خواهد بود آیا همچنان PS هست و یا خیر